Մի պատռված քուրք հագին, մի ալրոտ փոստալ գլխին ապրելիս է լինում գետի ափին, իր կիսավեր ջաղացում։ Ունենում է մի մոխրոտ բաղաջ ու մի կտոր պանիր։ Մի օր գնում է, որ ջաղացի ջուրը թողնի, գալիս է, տեսնում՝ պանիրը չկա։ Մին էլ… Continue Reading →
© 2024 :)Կատրինա-Մարիամ Լալայան:( — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑