Լինում է, չի լինում մի կնիկ։ Էս կնիկը մի աղջիկ է ունենում՝ անունը հուռի։ Աշխատասեր, խելացի աղջիկ։ Օրը մինչև իրիկուն գործ է անում։
-Բանն ինչ անեմ՝ մաքուր է։
-Բամբակը կորիզոտ չէ։
-Մաստակ պիտի չծամեմ։
-Կտերը տիտիկ չանեմ։
-Անցնողին մտիկ չանեմ։
-Չուտեմ, խմեմ։
-Մթին քնեմ:
Հարևանները անունը դնում են խելացի Հուռի։ Ինչ մերն է՝ աղջկան չի գովում․
-Լիտրը չգզող ,լիտրը չմանող, չխճճող, խճճուճ չհանող, չկարող համ էլ չթխող և չթափող։
Երիտասարդ վաճարական լսում է՝ և ասում,
-հենց սա էլ ինձ պետք չի։
և գնում է Խելացի Հուռիյին ուզում հետը, պսակվում։
Մի քանի օր հետո,Մի տաս-քսան բեռ բամբակ է բերում վաճառականը և ասում է կնոջը.
-Մի գզի մի մանի չգամ չծախեմ չհարստանաք։
Էս հուռին լսում է և գնում: Գնում է գետակի մոտ։
Չի լսում ձայներ․
—Փեփե՜լ․․․ Կեկե՜լ․․․
Փեփե՜լ կեկե՜լ․․․
Վույ աղջի փեփե՜լ կեկե՜լ․
ձեն է տալիս Խելացի հուռին- Որ բաբակը չբերեմ չգզի։ Ձեն չի տալիս Հուռին:
-Մի՝ բեր, մի՝ բեր, մի՝ բեր:
Նա մի քանի օրից չի գնում և չի բերում բամբակը, որ ծախեն:
Դե որ չի տանում բամբակը և չի գնում գորտերի մոտ նաև չի գտնում ոսկիները, որից հետո պետք է հարստանար:
Քանի որ Հուռին շատ խելացի և շնորհքով է լինում էս ամուսինը որոշում է այդ առիթով քեֆ կազմակերպել: Քեֆի ժամանակ լավ ուրախանում են, կենացներ խմում:
Մենակ շատ բզեզներ են հավաքված լինում և նստում սեղանի վրա դրված ուտելիքներին:
Հուռիի մայրը փեսայի հետ փորձում են բռնել նրանց, որ սատկացնեն:
Թողնել պատասխան